QUICO VIZ

MAR DE SOÑOS  -Huellas en la arena-           -Abrín os ollos e vin ó meu lado a alguén que me amaba e, antes de que rematara o meu tempo de soñar, decidín convertela a ela no meu soño… ------------- Cada vez que a los ojos te miro,  hacia tu alma se escapa mi alma,  y cada vez que tus ojos me miran,  en tus miradas se asoma y me llama.  ------------- -N on teño grandes barcos pa viaxar polos mares,  tan só teño unha chalana coa que navego tódolos días polos recantos dun mar de soños, tan grande,  que toda a vida non chega pa describir cada instante. - -------------           CONTIDO: -  Bandera de arena - Espertares - Brillo de Luna Azul  - Anacos de min - Tropicalia - Dismórfia Conxuntiva  - Los ojos del Cisne  - Os soños de Elaé  - No vento  - Liberdade   -  Unha gaiola nas nubes - Jaculatoria para una Dafne dormida  - A medida do querer  - As cores do silencio   -  Na corredoira da vida  - O teu batel   - O tesouro de soñar  - Os teus ollos   -  O cantar do carro vello  - Xuntiño

O muiño da Basebe CRÓNICA DAS HORAS VELLAS  Dicían que eu era moi frioleiro; poida que fora por eso que decidín nacer no mes de xullo.  Moitas das miñas lembranzas están molladas pola auga, engurradas pola xiada e esvarexidas en neve enlamada, mais hai outras tantas que, sen estar emborralladas, levan o recendo da cinza da lareira, están alumeadas polo chamusco do sol , ou brillan chispeantes coma muxicas de lume. Ó parecer, a miña primeira frase con sentido, non co sentido do razocinio mental, senon co da frase en sí, debeu ser aquela de "non sabo falar", cousa que aconteceu cando, pouco máis que gatuñando, metinme debaixo do carro das vacas; o carro estaba coa cabezalla ergueita, apoiada na trabe, agardando pa ser enxugado é, polo que queira que fose, ronceou e foi parar contra a parede da casa de Elena, facendo un estourido que me pegou susto tal que non volvín a meterme debaixo dun carro (ou sí...?) O estourido tamén se escoitou na tenda, onde estaban meus pais traballand