QUICO VIZ

MAR DE SOÑOS “Abriu os ollos e viu ó seu lado a alguén que o amaba; alguén en quen antes nunca se fixara, pero que sempre estivera alí agardando pola súa mirada. E antes de que rematara o tempo de soñar, decidiu convertela a ela no seu soñó…”           CONTIDO: - Os soños de Ela  - Anacos de min - No vento  - Liberdade   -  Unha gaiola nas nubes  - A medida do querer  -    -  Na corredoira da vida  - O teu batel   - O tesouro de soñar  - Os teus ollos   -  O cantar do carro vello  - Espertares  - Xuntiños  - Tí...  - Pola ribeira do sentir ************************ OS SOÑOS DE ELA Ela aprendeu a secar o mar  e a facer mais grande a praia  das luces do seu espertar.  Aprendeu que os soños de onte   son lembranzas de mañá,  e que  os soños vellos  son  tan só  o comezo do camiño  que nos queda por andar  Descubríu que hai ilusións  que se poden sentir e tocar,  e aprendeu a sentarse no vento,  a agardar a chegada dos soños  e facerlles un sitio no tempo.  A prendeu  outra vez  a camiñar,

CRÓNICA DAS HORAS VELLAS  (Historias baseadas en feitos reais)   CAPÍTULOS DA PRIMEIRA PARTE: - A CASA DO SARXENTO - O MOZO DA MESTRA - O TEMPO AGARDADO - O TEMPO FUXIDO - ELEMENTO PERIGOSO - UN PANADEIRO NA GUERRA - OS DÍAS NA ALDEA - A FEIRA DAS CRUCES - O Nº 100 DA RÚA DO HÓRREO - O WOLFRAM; A CASA DA CAMPÁ - A PAZ DE PAPEL - AS OUTRAS GUERRAS - A CASA DE CANDA 2ª PARTE -O TEMPO ESNAQUIZADO Pepe botou a correr pola beira do río pa ser o primeiro en chegar ó pozo Peago; meu pai mais eu fomos indo a modiño, aproveitando tódalos craros que había entre os aveneiros pa facer os lances cos que tentabamos ás troitas. Cando chegamos ó Peago, non vimos a Pepe, mais non nos estrañou nada, pois sabiamos da súa cisma de ir sempre por diante, tanto pa ir río arriba coma pa ir río abaixo. Entretibémonos un anaco alí, no pozo do Peago; ibamos cambiar de sitio cando, nun recodo case sen auga, meu pai pescou unha troita enorme e xa nos esquecemos de seguir pescando. Estabamos sentados na herba, á be